Халуун хайранд өлгийтэй өссөн болохоор
Хорвоогийн харыг цагаанаар сүлж би чадна аа
Хайрын дулаан илч үлгэж торнисон болохоор
Хатуу хүтүүгийн дунд халуун дулааныг ивж бас чадна
Дуулим энэхэн хорвоод дутах юмгүй өссөн болохоор
Дутуу гачуугийн зовлонг дундлаж хугаслах сэтгэл дүүрэн
Амандаан хийх амттанг арав хувааж торнисон болохоор
Атгандаа байгаа шимттэнг авдаа гээд өгөх сэтгэл бас дүүрэн
Хатуу хавтастай ном дэрлэж өссөн болохоор
Хэл ам хоёр нь эвлэж мэтгэхдээн сурамгай
Нүцгэн хомпүүтрийн гартай нүдэлдэж удсан болохоор
Нүүдлийн ахуйг умартаж нүгэл үйлдсэн гэмтэй
Халх сайхан эрд дурлаж алдсан болохоор
Хайр гээч морийг эмнэгшүүлж алдсан түүхтэй
Харь нутгийн чулуунд хайруулж үзсэн болохоор
Хангай сайхан нутагтаан амь шигээн хайртай
Ийм л нэгэн монгол бүсгүй байна би.
2009.06.01
Улаанбаатар хот.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment