Баяртай

Худал ярьсан үг бүхэнд чинь согтож
Хуурамчхан чамаас салахыг би хүсэвч
Дэндүү дассан энэ сэтгэлд би бүдэрч
Дэргэдээс чинь холдож би үл чадна

Надад үл итгэх бүрт чинь би чамайг чадаж
Нэгэнтээ хариу авах мэт санагдавч
Хорстол хуурсан чиний тэр үйлдэл бүр
Хоромхон төдий ч сэтгэлээс минь үл арилна

Уйлах тусам сэтгэл минь уужрах ёстой атал
Уйдах тусам чи надаас холдох ёстой байтал
Бие биедээ уусан цэнгэсэн өдрүүд урсан
Бие биенээ хуурсан өдрүүд үргэлжилнэ

Нэрийг чинь ч дахин дуурсахыг би үл хүсэн
Нэг л өдөр чамайг орхин одохоо би мэднэ
Хуурамч бүхэн тэр өдрөөр дуусч
Худал ярихыг чинь ахин би сонсохгүй ээ баяртай

Хайргүй сэтгэл, сэтгэлгүй жаргал Халуун бие, харуусал гуниг

Омголтож хатсан уруулаан нэгэнтээ би норгосон
Омог бардам сэтгэлээн хувцастайгаан цуг тайчсан
Хаврын шөнийн уртыг чимээтэй, аниртай үдэж
Хүйтэн хөнжлөөн тэгэхэд амь ортол бүжсээн

Хөв хөндий сэтгэл, хав халуун ортой
Наран мандтал цэнгэж, сар нь ичтэл жаргасан
Хов хоосон сэтгэл, дүв дүүрэн цэнгэлтэй
Нартыг тэгтэл доргиож нэгэн үдшийг үдсээн

Сэрүүн үдсэн шөнийг нар нь тэгэхэд сэрээсэн
Сэтгэл үгүй цэнгэлээр цэнгэж дуусаад уйлсаан
Халуун үдсэн шөнийг чиний дурсамж нурааж
Халуухан шөнийг умартаж хөлдөөн сөхөртөл ичээсээн

Намайг хуурсан тэр өдөр чамд минь ямар там байсныг
Надад хэлсэн үг чинь тэгэхэд ямар чин үнэн байсныг
Эргэж хэзээ ч ирэхгүйгээр явж одсон өөртөөн
Эцэслэж би нэгэнтээ энэ мөрийг үлдээлээ:

Гар бариад өнгөрөх шиг энгийн л нэгэн үдэш байдгийн
Гал гараад унтрах шиг зүгээр л нэгэн жаргал байдгийн
Үдшээр эхэлсэн цэнгэл үүрээр дуусаад л өнгөрдгийн
Үгээр хэлэмгүй гунигийг үүрд үлдээгээд л оддогийн

Хайргүй сэтгэл, сэтгэлгүй жаргал
Халуун бие, харуусал гуниг

2011.04.01