Аавынхаа дулаахан тэр том гарных нь
Алганд нь би багтаж мэндэлсийм
Тэнтэр тунтар мөлхөхдөөн аавынхаан өврийг бараадан
Тойруулж тавьсан хөнжилнөөс зөөлхөн санагдаад хорогддогсон
Тосож суугаа аавынхаа том тэр алгыг хараад
Тоост энэ орчлонгийн газар нь зөөлхөн санагддагсан
Өвөртөө гараан дүрэхэд нь өнгөлзөөд л би гүйдэгсэн
Өөрт минь хэрэгтэй бүхэн өвөрт нь дандаа байдагсан
Зөөлөн чихэр зөөлөн үгсийг зөндөөн би идэж торнисонсон
Зуугийн дэвсгэрт, зүйлийн сургаальтай зөндөөн би өвөрлөж өссөнсөн
Амьдралын их нугачаанд анх хөл тавихдаан ч
Аавынхаан гарнаас хөтлөөстэй айж би ер тэвдээгүй ээ
Аавын минь алга илбийн юм шиг шидийн юм шиг
Асуусан бүхэн минь дээр нь дэлгээстэй, дэргэд нь тавиастай
Алдааг минь хорсгож, амжилтыг минь илбээстэй өсгөсийм намайг
Өөрийгөөн харин аав минь өлмий доор минь ивж
Өтөл насныхаан хайрандаан үр намайгаан өлгийдсийм
Гүйгээд очихын цаана гүвээ уул л бий ч
Гүйдэл явдлын хооронд санаж байна аа таныгаан
Хатуу оргисон үгсийг тань амьдрал надад шивнэхэд
Халуу дүүгсэн гарыг тань санаж байна аа охин тань
2008.10.28
Улаанбаатар хот.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment