Хэнд ч хэлж үл зүрхлэм гунигаан тээн
Хэтэрч асгарсан нулимсаан үерлэтэл хайлан байж
Хэлгүй дүлий энэ орчлонд гансран
Хэзээ ч үл ойлгогдом амьдралыг би зүхнэм
Надад өгсөн бүхнийг чинь буцааж би чулуудчихаад
Нартад мэндэлсэн өдөррүүгээн салхин хурдаар цахилмаар
Намайг шаналган сэтгэлд минь бугласан чөтгөрийг
Нарт ертөнцөөс өөртөөгөөн цуг аван арилмаар
Шарлаж унасан навчис шиг сэтгэл минь хорчийж
Шии жүжгийн гол дүрд эрлэгийн оронд тарчилсаар
Шаргалтаж туссан наран бүүдгэр болоод хүйтэн санагдахад
Шийдэж үл чадах сэтгэл минь хав харанхуйд тийчилсээр
Эзэнгүй сэтгэл, сэтгэлгүй эзэнд намайг даатгаж орхичихоод
Энэ ертөнц өөрөөн харалган сохроор эргэлдэнэ
Эргэж үл харан ангал руу өөрөөн харин би үсэрчихээд
Эгэл энэ орчлонг гашилтал гуниглана.
2009.02.22
Улаанбаатар хот.
No comments:
Post a Comment