Monday, April 20, 2009

Догдолж жаргасан сэтгэл мартагдашгүй ...

Сайхан залуугийн харц харцыг минь булаасан
Сайхан халуун үгс нь зүрхийг минь догдлуулсан
Харцыг минь нэвт унших шиг халуу дүүгтэл ширтсэн
Халх сайхан эрийн ярианд би мансуурсаан

Чамд өгсөн хайраан сэтгэлийн мухартаан чулуудчихаад
Чамайг санагдуулсан бүхнийг газрын хол хаячихаад
Зуун зуун өдрийг сэтгэлдээн би төсөөлөн
Зуурдхан хором ч гэсэн чамайг би мартсан

Уйтай нүдний минь харцыг удтал ширтэн суухдаан
Ухаалаг бүсгүй юм даа гэж сэтгэлд минь чимэг нэмэхэд
Хамаг бүхнээн мартаад халуун цээжийг нь түшсэн
Халуун гарыг нь атган удтал ярилцаж суусан

Энгэсэгний минь үнэрт өөрөөн тэр мансуурч
Эзэнгүй сэтгэлээн барьж ядан эвлүүлж ядан асуусан
Нуугдаж суусан сэтгэл минь намайг зэмлэн чимхэлхэд
Нууц нууцхан санаа алдаж нутгийн залуу гоморхсон

Гээж болдоггүй зүйл гэж сэтгэлд л ганцхан байдаг бололтой
Гэгэлгэн насны дурсамжийг л булшилж ганцхан болдоггүй бололтой
Догдолж жаргасан сэтгэл өнө мөнхөд мартагдашгүй нь болтой
Дурлаагүй залуутай хэзээ ч учирч чадахгүй нь болтой.

2009.02.02
Cheongju, South Korea

No comments: