Хэн ч дэргэд минь байсангүй
Гашуун нулимс уруул даван амтагдахад
Ганц ч үг гомдол дуслуулан унасангүй
Ганцаардал гутрал сэтгэлд нэвт амтагдахад
Ганцхан үг ч түүнийг дэвтээн норгосонгүй
Гуниг хөвөрсөн сэтгэл өмөлзөн гунихад
Гуравхан үгэн тайтгарал хань болон асгарсангүй
Мэгшин норгосон нойтон дэрийг минь хуваалцан
Мэгдэж зовинох хэн ч хажууд минь байсангүй
Гашуунаас гашуун нулимсан бороо сэтгэлд шиврэхэд
Гарт минь цув ч, шүхэр ч байсангүй
Хүйтнээс хүйтэн энэ үдшийн салхийг нөмөрлөх
Хажууд минь хэн ч байсангүй.
2009.09.03
Улаанбаатар хот.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment