Хоосорч үлдсэн сэтгэлд гунигийн лаа ноцож
Хөлдөж хоцорсон зүрхэнд халуун дуслаан унагалаа
Гуниг асгарсан хөгжмийн эгшигт уясахдаан
Горхилж урсах нулимсаан дийлсэнгүй мэгшлээ
Хэнийг ч хайрлахгүй хөлдүү сэтгэлдээн гоморхож
Хайрын ялгуухан эгшиглэнг хачин ихээр хүслээ
Хэнээр ч хайрлуулахыг хүсээгүй бардам сэтгэлээн зүхэж
Хатуурхаж омгорхсон хүйтэн үгсээн бодлоо
Аянга буулган сэтгэлийг минь ниргэсэн аялгуу
Анир чимээгүйд нулимс болон дусаллаа
Үүлгүй тэнгэрээс гэнэт асгарсан нулимс
Үдшийн бүрүйд гуниг болон замхарлаа
2009.07.20
Cheongju, South Korea
Sunday, November 28, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment