Шинийн нэгэнд ганцаараа алхлах өвөө

Хуучирч гандсан торгон дээл өшиглөн
Хөмсөг зангидан алхах энэ өвөө хаачих юм бол
Хөгшин буурал энэ өвөө яаран золгох хэн нэг нь
Хөрст энэ дэлхийн шороон дээр нь байгаа юм бол уу

Буурал энэ өвөөг түшиж алхах үр ач нь
Будант энэ хорвоогийн хаана нь байгаам бол
Майга буурал самган нь хаачаа юм бол
Майдар бурханы гэгээн дүртэй золгохоор одоо юм бол уу

Бурхан шиг амирлангуй дүрээн гээн
Будаг сараалсан юм шиг үрчлээтэж гандсан энэ өвөө
Бурхадын оронд залж одогсдоон дурсан
Бухимдаж гансрахдаан хөмсгөөн зангидаа юм бол уу

Нүүрэнд нь тогтсон үрчлээснээс тэр уурлаж байгаа мэт
Нүгэлт энэ орчлонд бухимдаж яваа мэт
Хорвоогийн нарыг харах бүртээн ярвайсан мэт
Хорин хэдхэн насандаан хагацал үзсэн мэт

Цаг хугацааг эргүүлж болдогсон бол
Цаг ямагт инээмсэглэж халуун дулааныг өөрөөсөөн цацруул гэж
Цаглашгүй их хайрыг өөрт тань нар болгон бэлэглэхсэн
Цаанах тэр өдөр та цангинасан инээд хөөрөөр бялхан

Зурсан юм шиг нүд дүүрэн үрчлээстэж
Зуун зуун өдрийг үр ачтайгаан, үеийн олонтойгоон
Бараан тор барин гундсан дээл өмсөлгүй
Баатар хотын гудамжаар олуулаан алхах байсан биз

Хэлж үл мэдэх, тааж ч үл мэдэх энэ орчлонд
Хөөрхий дөө энэ өвөө хэзээ нэгэн цагт
Хөрст дэлхийг эргүүлэм ааг бярыг багтаан ядаж
Хөөрхөн хонгор түүнтэйгээн цаг хугацааг туучсан ч юм билүү

Шинийн нэгэнд ганцаараан алхлах энэ өвөө
Ширлэгдэж гундсан царайгаараан амьдралыг тахлаа ч юм билүү
Шийтгэл ял биш амьдын шагнал болгож
Шинийн нэгний өглөө ганцааранг нь алхуулаа ч юм бил үү

Хэлж үл мэдэх, тааж ч үл мэдэх энэ орчлонд
Хэтэрхий олныг би эргэцүүлээ ч юм бол уу?

2009.02.26
Улаанбаатар хот.