Бороотой үдшийн шавхаатай гудмаар
Бараатай замын хажуухнаар ирмэглэн алхалахдаан
Зүсэн зүйлийн сүүдэр бүхнээс би айхаан больсоон
Зүрх тэгтлээн бөнжигнөхөөн ч бас байсан
Минчийтэл улаасан гурван хуруугаа торноос салгахдаа
Монгол эрийн бахим гарыг үгүйлдэгээн ч байсан
Эвдэрч унасан модон сандалтай цуг
Эрхий хуруугаан хадаж орхичихоод ч орилохгүй болсон
Хүйт даасан хөнжилд шургалан орохдоо
Хаяж одсон харчуул та нарыг хаяадаа ч боддоггүй
Хатаж муудсан талх хоолыг хөргөгчнөөс гаргахдаа
Хамт хооллоогүйн чинь төлөө бухимдахаан ч больсон хаясан
Хаяадаа нэг эхнэртэй залуутай пиво уучихаад
Харих замдаан согтуу зоригийг тас сугавчилчихаад
Харамлаж хардахаан ч ойлгоогүй суугаа таануусыг бодож
Ход ход хөхөрсөөр харанхуй гэрт ганцаар ордог.
Хаа сайгүй тэнэж одсон
Харчуул та нарт бухимдахаан больж
Хацар гоо үеийн бүсгүйчүүл хэд хэдээрээн нийлж цуглаад
Хорвоог доргитол инээдээр булан наргиж цэнгэдэг ээ
2009.07.23
Cheongju, South Korea
Sunday, November 28, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment