Хайрлаж шивнэсэн үг чинь
Замхарч арилаагүй байхад
Халамцаж согтсон сэтгэл минь
Зэрэглээ харуулдан гунисаар
Гуниж уйлах шиг саарал үүлнээс
Дусал дуслаар бороо шиврэхэд
Гуниг дүүрэн уйтай нүднээс минь
Бодол бодлоор нулимс дусласаар
Үүрээр мандсан нарнаас өөр
Илч мэдрээгүй өөрийгөөн би
Үйлгүй үдшийн салхийг ч
Илбээд өнгөрөхийг зөвшөөрсөнгүй
Циркийн олс шиг амьдралын гүүрээр
Тэнцэн ядан ганцаар гэлдрэхдээ
Цэнгэл, жаргалын дүүжин гүүрээр
Тэнэж одсон чамайгаа санана
2010.06.28
Улаанбаатар хот.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment