Тэнгэр шиг хоосон сэтгэлийн минь
Тэртээ нэг үзүүрт чи үүл болон хөвнө
Заримдаа тэр үүл аадар буулган нулимс урсгана
Заримдаа салхи босгон хуй тавина
Өдөр хоног ээлжлэн урслаа ч
Өөр нэг нь сэтгэлд бодол хургасангүй
Газар дэлхий эргэн эргэлээ ч
Ганцхан тэр үүл тэндээ л үүрд үлдэнэ
2010.05.10
Улаанбаатар хот.
Sunday, November 28, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment