Өөрийнхөөн зайг дурсамж болгон үлдээчихээд
Өнгөцхөн үзэгдэх төдий сэтгэлийг минь зогоочихоод
Дэлхий ертөнцийн нөгөө талаас
Дэлгэцний цаанаас хаяахан өнгийх
Дэндүү дотны найз чамдаан
Дэлгэц дүүртэл захиа бичлээ
Гашуун нулимс, халуун инээдээн
Гарын хуруугаараан хуваалцдаг хирнээн
Яагаад ч юм бэ чамайгаан дурсаж
Нулимс дуслуулан байж, нууцхан бас инээн байж
Жижигхээн энэ өөрийнхөө ертөнцөөс
Карласоны сэнсийг зүүгээд
Алсдуухан өнгөрснөөр тэнэлээ.
Цүнхэнд багтахгүй Демидовичоо тэврээд
Цаасгүй бодлого толгойндоон эрээлээд
Янзага пичень дөрвөөр нь хуваагаад
Ядрахаа ч мэдэхгүй хөгжилдөж байхын
Жинсэн өмдөнд хуниас суутал
Жижүүр эгчийг гуйж бас хулхидаж
Лаб-ын өрөөнд наймыг хүртэл
Лав даг зүгээргүй сууж байх юм
Тооны сургуулийн толгойтой банди нарыг
Тоолж нэрлээд шоглохоор төлөвлөж
Торомгор нүдээ цавчилгүй ширтээд
Тоогүй байдалд оруулж байхын
Дэвтэр гээчийг хэрэглэхээн болиод
Дэлгүүр алгасаж гуанз ороод
Цагийн багшийн цалин өвөртлөөд
Цалингаан буухаар наргидаг байж
Тив алгасаж захидал нисгээд
Таван жилийг ардаа үдэж
Нэрнийхээ өмнө нэр зүүцгээж
Нэгнийгээ харалгүй нилээд уджээ
Сэнс эргэлдэж би газардаад
Сайхан дурсамжаан бичиж үлдээгээд
Алсын алсад суугаа найздаа
Анд нь энэ захиагаан нисгэлээ.
2010.11.03
Улаанбаатар хот.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment