Зүрх минь зүсэгдэнэ
Зүгээр суухад нулимс минь цуварна
Үдшийн болзоонд чамтайгаа өнгөрөөсөн мөчүүд
Үерхэж дотноссон хайрын намуухан үдшүүд
Цаг хугацааны салхинд хуй болон эргэлдэж
Цаг үргэлжид сэтгэлийг минь тэнгэрт тултал хөөрөгдөнө
Цавцгар үйлнээс ч хүйтэн хагацлын гунигт сэтгэл
Цааш нааш хөлхөлдөн тэнгэрээр нэг тэнүүчилнэ
Үүлгүйн орчлонд үлдсэн сэтгэлгүй бие харин
Үүрдийн гуниглалд автан газраар нэг мөлхөлнө
Хорвоогийн хатуу өдрүүд гэрлийн хурдаар цахилахад
Хөл нийлэн чавхдахгүй янагаан дурсан үймэрнэ ээ
Халуун янагийн хайранд дурлаж орхисон сэтгэлээ
Хатаж гундсан цогцостойгоо хадаж орхиод гэлдэрнэ ээ
Зүрх минь зүсэгдэнэ
Зүгээр суухад нулимс минь цуварна
2008.05.13
Улаанбаатар хот.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment