Хасаг тэрэгний хүрдэнд уяж орхисон чиний хайр
Халгаж зугатсан миний зүрхэн дээгүүр дайрч одохдоо
Харанхуйд под под дуслах чимээ ардаа үлдээн хяхарсаар арилав
Хүй орчлонгийн хүйтэн цээжин дээр эмтэрч үлдсэн хүрэн зүрх
Хэн нэгнээс өршөөл эрэн харанхуйд тэмцэн лугшихдаан
Хоёр нүднээс дусалсан уйтгарын гашуун аадар бороонд
Хүрэнтэж урссан горхи болон улаанаар эргэлдэн үерлэв
Хэлж ч үл зүрхлэм уйтгарын манан хөшингтөн татаж
Хэлгүй энэ орчлонд хэл оров уу гэлтэй гаслангийн дуу цуурайтахад
Хайлган явсан харалган нэгэн хөл алдан үерт живж
Хүйтэнд дагжин, аврал эрэн амь тэмцэхэд
Хорслын манан хүний зовлонд бахтай яа хөхөрнө
Үерлэж урссан хүрэн горхи мөс болон хөлдөн хоцроход
Үерт урссан түүний бие хаа нэгтээ шидэгдэж бяцрахдаа
Үйлийн үрийг нулимсаар урласан хасаг тэрэгний замд
Үйрч үлдсэн чулуун хэлхээс болон солонгорон угтана.
2008.01.28
Cheongju, South Korea
No comments:
Post a Comment