Инээд хөөр баяр гунигаан хуваалцаж
Итгэж дастал минь чи намайг аргадчихаад
Ялгуухан гунигт ая сэтгэлд минь хөглөж орхиод
Яаран яаран чи минь хааш одов оо
Бодол сэтгэлийг минь элэгдтэл эргүүлж уншичихаад
Борхон зүрхийг минь хааш нь хулгайлаад одов оо
Балын амттай цэцэгхэн насанд минь дурлачихаад
Башрын хайраар намайг хайрласан нь тэр үү
Итгэж, хайрласан сэтгэл дээр минь чи бүжчихээд
Ингээд л яваад өгөх байсан юм гэж үү
Янаг үнсэлт, бүлээн уруулаан сэтгэлд минь уяж орхичихоод
Яруухан эгшиг, ариухан аялгуу сэтгэлдээн хөглөн одов уу
Үүрдийн үгтэй зуурдын хайрыг чинь чамтай цуг үлдээчихээд
Үнэн гэж итгэсэн сэтгэлээн эвхээстэй нь би орхичихоод
Үрчийж одсон захиаг чинь дахин хэзээ ч дэлгэхгүйгээр
Үсэн буурал болтол чамайг л би хайрлана
Хэлж амжаагүй үгсээ нулимстайгаан цуг залгичихаад
Хийсэж яваа цэцэгсийг чамтай цуг үлдээчихээд
Будлиухан тэр хайрыг чинь чамаас хэзээ ч нэхэхгүйгээр
Буурал хорвоогийн өвөрт түүнтэй чинь цуг орно
2008.09.28
Улаанбаатар хот.
Sunday, February 1, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment