Хэн ч өргөж дийлэшгүй, хүйтэн хар чулуу
Хөндий цээжинд минь буглаж, хөдлөх алхахыг минь заана
Зөнгөөр нь орхиж үзлээ, зүрхний тэр чулууг
Зөрөөд өнгөрөх залууд зоригтой тоочиж ч үзлээ
Үртэс болтол үйрүүлж, үнс болтол шатааж
Үзтэл болдоггүй эд юм, үзлээ би хичээлээ
Хэнд ч бас харагддаггүй хэцүү шидийн эд юм
Хэлгүй дүлий болгож, хэрцгийлж намайг зовооно
Хэтэрсэн ихийг шаардаж, ходоодноос зүүгдээстэй өнжинө
Хүний нүдийг хариулж, хүйтэн нулимс цувуулна
2007.12.24
Cheongju, South Korea
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment